MERAL YILDIZ

İnsan dokunduğu her yerde parmak izlerini bırakır farkında bile olmadan. Kimi dokunuşları öyle şifalıdır ki bazen hayat kurtarır bir neşterin ucundan, bazen söylediği bir çift sözle kurtarır bir canı uçurumun kenarından. Öyle yaralar sarar ki ümitlerin tükendiği bir anda, yeniden filizlenir umudun çiçekleri…

Hep böyle midir? Şifa mı saçar bu maharetli parmaklar? Yoksa kimi zaman isteyerek kimi zaman istemeyerek enkaza mı çevirir karşısındaki insanı diliyle. Dedim ya her yere parmak izlerimizi bırakıyoruz görünür görünmez izler. En kalıcı izler hiç şüphesiz ki kalplerdeki dokunuşlarımız. Belki gözle görülmez oradaki parmak izinin size ait olduğu ispat edemezsiniz ama ya ardınızda size gönül kapılarını ardına kadar açmış sizi kalbinin başköşesine yerleştiren birini bırakırsınız, ya da sizi görmenin bile kendisine eziyet verdiği bir kalp kalır ardınızda.

İnsan yaşadığı her acının her sevincin izini işler fani bedenine, kimini kalbinin derinliklerine hapsederken kimini bir odun parçasına çentik atarcasına işler yüzündeki derin çizgilere. Hani demişler ya” gözler kalbin aynasıdır” gerçekten de gönlünüzün gönlüyle huzur bulduğu insanlarla söze gerek kalmadan anlaşırsınız, gözlerinden okursunuz sevincini de kederini de. Hal dili dedikleri bu olsa gerek daha ne olduğunu anlatmadan iyi misin deyip merhem uzatmak gizli yaralarına. İşte böyle her dokunuşun bir tezahürü vardır insan hayatında.

Kırmamaktan ziyade kırılmamak önemlidir tasavvufta. Kırmamak elinizdedir bazen sabredersiniz, görmezden gelirsiniz, bırakır gidersiniz sessizce. Ya kırılmamak? Bu kadar kolay mı? Siz sussanız da ele verir gözünüzdeki hüzün ve gözyaşı. Aklınızdan bir bir geçer geçmişinizin tozlu sayfalarında yaşananlar. Kendinizi haklı bulma çabaları, bazen daha da zorlaştırır işleri. Ya benim yaptıklarım, fedakarlıklarım, diye sızlanışlarınız cevap aradığınız sorular belki de bir çıkmaza sürükler sizi hiç istemeseniz de. Cemil Meriç’in şu sözü aslında kördüğüm olan duygu ve düşüncelerimizin bir anda çözülüp her şeyin anlam bulmasına vesile oluyor “İyilik yapan karşılık bekliyorsa tefecidir” Eğer hayatımızdaki insanlardan bir beklenti uğruna yaptıysak bir şeyleri ve bu uğurda sevdiysek birilerini kırmak da kırılmak da kaçınılmaz oluyor.

Kendinize bir sorun hayatınızda kaç insan var, yüreğine dokunup iz bıraktığınız? Ya da sizin yüreğinize dokunup da sizde iz bırakan…

Bedenlerin çürüyüp gittiği ancak vefanın, sevdiğini kendine tercih etmenin, Allah için sevmenin filizlenip mahşerde size gölge olacağı muhabbetler bulmanız duasıyla…


Yorum bırakın

BİŞNEV DERGİ sitesinden daha fazla şey keşfedin

Okumaya devam etmek ve tüm arşive erişim kazanmak için hemen abone olun.

Okumaya devam et