YAZAR: NUH PORTAKAL

Sadece sevgi ve huzur gülüşünde
Siyah sarmaşık saçları belinde
Gözleri Akdeniz gibi derin
Gözleri Akdeniz gibi engin

Deniz kokardı teni
Yaradan eksik etmemişti
Boynundaki beni
Toprağa yakında boyu
Yağmur yağsa
İlk o alırdı kokuyu

Teni deniz kokardı ya hani
Saçları ise gül bahçesi
İsmi gibi Gülten’di
Beyaz bir gül Anamur’da açan
Baharında Göksu’da solan

Birkaç damla ter alnında
Beyaz
Tek bir beyaz yoktu saçlarında
Hazırdı gitmeye
Nasıl sessizce geldiyse
Dudaklarında üç  kelime
“Nuh’u ihmal etme.”